Tekst 6.9: De triomfantelijke terugkeer (versie 2)

Bijna heel het dorp is naar ons toegegaan. Als eerste snelden de ouders van het meisje, verwanten, dorpsgenoten en slaven ons tegemoet, met blije gezichten vol vreugde. Ik stapte met omhoog gerichte oren en trotse stappen voort en met een stem zoals een trompet bracht ik veel geluid voort. En terwijl de ouders het meisje omhelsden en koesterden, ging Tlepolemus met een grote bende burgers en lastdieren naar het roverskamp terug.
Ook ik vergezelde hen, want ik verlangde heel erg de straf van de rovers te zien. We hebben deze nog altijd door wijn en boeien vastgemaakt teruggevonden. Eerst zijn alle rijkdommen uit hun kamp weggenomen en op de lastdieren gelegd, daarna zijn de rovers zelf deels in een dichtbijgelegen afgrond gegooid, deels door hun eigen zwaarden gedood.