Hoofdstuk 2, tekst 12: Klacht van een oude dichter

Klacht van een oude dichter
Rijk was ik en bemind,
tussen gelijken uitverkoren;
nu kromt mij de ouderdom
en ben ik door leeftijd afgemaakt.
Ik draag het gewicht van de armoede,
mijn akker, mijn landgoed,
mijn huis is de hele wereld,
die ik zwervend doorzwerf
eens gelukkig en welvarend,
en geestig en welbespraakt,
grappen makend en prettig,
eens de eerste, nu de tweede.
Bescheiden zoek ik voedsel,
grootgebracht op de Pierus
opgeleid onder de bescherming van Homerus:
maar wanneer ik 's ochtends vroeg voedsel zoek,
en gedwongen word 's avonds terug te keren,
zal ik weldra binnenkort (want ik ben wanhopig)
jullie tot last zijn.
Te weinig eet ik, te weinig drink ik,
mijn buik zonder dikte
en tevreden met weinig voedsel
zal gevuld zijn met een kleine koek;
en als ik door honger zal omkomen,
schrijf ik de schuld hiervoor aan jullie toe