Hoofdstuk ?, tekst ?: Horatius doodt zijn zus.

Als eerste ging Horatius, terwijl hij de driedubbele buit voor zich uit droeg; hem kwam zijn zuster, een maand, die verloofd was geweest met één van de Curiatil, tegemoet voor Capena poort; nadat zij de mantel van haar verloofde had herkend rond de schouders van haar broer, die zij zelf vervaardigd had, maakte zij haar haar los en roept met geween haar dode verloofde bij naam. Het geweeklaag van zijn zuster beweegt het hart van de woeste jongeman, temidden van zijn overwinning en de zeer grote publieke vreugde. Dus nadat hij zijn zwaard getrokken had, doorboort hij tegelijkertijd woorden toesnauwend, het meisje ‘Ga van hier, met je ongepaste liefde voor je verloofde, die je dode broers vergeet en de levende, jij die je vaderland vergeet. Moge zo omkomen, elke Romeinse vrouw die zal rouwen om de vijand. Deze daad scheen gruwelijk aan de senatoren en het volk, maar de recente verdienste stond tegenover de daad. Toch is hij meegesleurd naar de rechtbank van de koning.