Hoofdstuk 24, tekst A (versie 2)

Het vreselijke besluit bewoog het vredige karakter zo, dat hij uitriep: "Dit kuise meisje, Appius, is mijn verloofde, niet de jouwe. Ik zal met haar trouwen. In haar huis, niet dat van een ander zal ze op de komst van haar vader wachten. Ook al namen jullie de hulp van de volkstribuun van het Romeinse volk weg, daarom is jullie de macht van onze kinderen en echtgenotes niet gegeven. Als de kuisheid van Verginia door jou wordt geschonden, zal ik de hulp van de goden en de mensen inroepen, opdat deze misdaad niet ongestraft blijft. Ik eis, Appius, dat je nog eens goed overweegt wat je doet. Ik wil liever sterven dan Verginia af te staan aan jou." Omdat Appius zag dat de menigte opgewonden was door de woorden van Icilius, antwoordde hij dat Icilius Verginia niet uit liefde verdedigd had, maar door ambitie, dat hij immers een gelegenheid zocht voor een opstand, dat hij daarom dus aan Icilius deze gelegenheid niet zal geven, dat hij het proces naar de volgende dag zou uitstellen en dat Verginia ondertussen in haar eigen huis op de komst van haar vader zal wachten. Vervolgens ging het volk angstig weg.