Perdix 236-259

236. Terwijl hij het lichaam van zijn miserabele zoon begroef,
zag een kwetterende patrijs hem, vanuit een modderige greppel,
en klapte in zijn vleugels, nadat hij zijn vreugde had betuigd met een lied:
toen was hij de enige vogel, voor meerdere jaren niet opgemerkt,
240. en onlangs vogel geworden, was voor jouw, Daedalus, een langdurig schuldbewijs,
want zijn zus, onbekend met het lot, vertrouwde hem, haar kind toe,als leerling,
een jongen, die zijn 12e verjaardag vierde, ontvankelijk voor het onderrichten van de geest.
Want hij nam het ruggenmerg, nadat hij het in het midden in een vis had waargenomen,
245.als voorbeeld en hij sneed blijvende tanden in ijzer en vond de toepassing van een zaag uit.
Als eerste verbond hij ijzeren armen, twee vanuit een knooppunt,
zodat ze, mits ze met gelijke tussenruimte uit elkaar stonden,
het ene deel stond, het andere deel een cirkel beschreef.
250. Daedalus was jaloers en duwde hem hals over kop van de heilige burcht van Minerva, terwijl hij het als een val voorwendde: maar hem,
maakte Pallas, die genieën gunstig gezind was,tot een vogel
en overdekte hem, midden in de lucht, met veren.
De kracht echter van het genie ging weg naar zijn vleugels,
255. en voeten: de naam bleef hem bij,
Toch heft die vogel haar lichaam niet omhoog
en maakt zij het nest niet in takken in een hoge top;
Zij vliegt dicht bij de grond en legt haar eieren in heggen,
259.en hij is bang voor hoogtes, zich de oude val herinnerend.