Hoofdstuk 22, tekst C: Augustus dood.

Ceasar beval op de laatste dag van zijn leven, nadat hij een spiegel had gevraagd, dat voor hem om zijn haar te kammen.
Hij vroeg zijn vrienden, nadat die waren toegelaten, of hij hen toescheen de komedie van zijn leven goed te hebben gespeeld
Nadat vervolgens allen waren weggestuurd, terwijl hij andere vrienden die uit de stad aankwamen vroeg over de zieke dochter van Drusus, ging hij tijdens de kussen van Livia plotseling uit het leven na deze woorden te hebben gezegd: "Livia leef denkend aan ons huwelijk en vaarwel
Zo was zijn dood makkelijk en zodanig als hij altijd had gewenst.
Hij stierf tijdens het consulaat van Sextus Pompejus en Sextus Appuleius op 19 augustus, het negende uur van de dag.
Zijn lichaam is van Nola naar Rome gebracht tijdens de nachten vanwege de tijd van het jaar.
In Rome is zijn lichaam geplaatst in het voorportaal van zijn huis.
Terwijl de senatoren onderling wedijveren over de lofprijzingen van de de keizer werd een beperking opgelegd aan de eerbewijzen: terwijl het volk aanwezig was werd hij door Tiberius en Drusus geprezen en op de schouders van de senatoren overgebracht naar het marsveld en verbrand.
En er ontbrak niet een zekere senator die zwoer dat hij de beeltenis van de gecremeerde keizer had gezien terwijl hij naar de hemel ging.
De leiders van de ridders verzamelden op blote voeten de resten en zetten ze bij in het Mausoleum.