Hoofdstuk 20, tekst B: Licius Tarquinius

Servius kwam, nadat hij ontboden was door de zenuwachtige bode, aanrennen, terwijl hij schreeuwde met luide stem: "Wat is dat, Tarquinius? Door welke overmoed heb jij het gewaagd, terwijl ik nog leef, om op mijn troon te gaan zitten?" Tarquinius antwoordde woest dat hij op de troon van zijn eigen vader zat; dat híj met recht koning was en niet Servius. De senatoren schreeuwen en er ontstaat een oproer onder het volk naar het senaatsgebouw. Toen pakte Tarquinius, die niet meer twijfelde, de zaak overhaast aan. Zonder uitstel greep hij de oude Servius vast en gooide hem naar beneden van de trappen. Vervolgens ging hij rustig op de koninklijke zetel zitten.

Terwijl Servius zich zonder koninklijk gevolg trillend van angst naar huis begeeft, wordt hij door soldaten, die door Tarquilius gestuurd waren, gedood. Vervolgens riep Tulia, de vrouw van Tarquilius, nadat ze met een wagen het forum op gerden was, haar echtgenoot uit het senaatsgebouw naar buiten en noemde hem als eerste koning. Toen ze terugkeerde van het forum, zag zij het lichaam van haar vader op straat liggen. Zij wende de wagen echter niet af, maar -O, wat een schandelijke, onmenselijke misdaad.- zij voerde hem over het lijk van haar vader.

Tarquinius weigerde later Servius een graf. Daarom is hij door het Romeinse volk Superbus genoemd.