Hoofdstuk 3, Tekst A: Een vreemde orakelspreuk

Na de afdaling in de kuil waren Philippos en Agariste van plan Lebadeia zo snel mogelijk te verlaten.
Maar eerst was het nodig om naar de orakelpriesters te gaan.
Philippos zei tegen de orakelpriesters wat hij in de kuil gezien had.
Vervolgens dronken de orakelpriesters een tovermiddel en na die dingen verwoordden ze het orakel als volgt:
"Degene die gelukkig is, is ongelukkig, maar ongelukkig beter."
Na het moeilijke orakel verlieten Philippos en Agariste Lebadeia en reisden ze naar Thebe.
Toen ze in Thebe kwamen, zochten ze eerst een goede herberg, en daar aten ze zeer veel.
Ze hadden immers erge honger door de reis.
Vervolgens liepen ze rond op de wegen.
De wegen waren vol met mensen. Ze hielden immers een jaarmarkt:
Daarom waren er mensen uit veel streken uit Griekenland aanwezig.
Ten slotte kwamen Philippos en Agariste op de slavenmarkt en liepen ze langs de te koop aangeboden slaven.
Hun slaaf in Athene was immers al oud. Dus zochten ze een nieuwe slaaf.
Plotseling schreeuwde Agariste luid.
"Agariste, waarom schreeuwde je zo?" vroeg Philippos.
Agariste: "Ik schreeuwde zo, omdat ik onze zoon Alexandros bij de nieuwe slaven heb gezien."