Plinius, Epistulae VII, 5 - verlangen naar Calpurnia

Plinius, Epistulae VII, 5

Het is wonderlijk, door hoeveel verlangen naar jou ik word beheerst. Ten eerste is de liefde de oorzaak, en ten tweede het feit dat wij het niet gewoon zijn om van elkaar verwijderd te zijn. Daardoor komt het dat ik een groot deel van de nachten wakker doorbreng met jouw beeld voor ogen; daardoor komt het ook dat overdag tijdens de uren, waarop ik gewoon ben om jou te bezoeken, mijn voeten zelf me naar jouw suite leiden, zoals heel juist word gezegd. Daardoor komt het dat ik me ten slotte ziek en treurig, gelijkend op een buitengesloten minnaar, terugtrek uit jouw lege kamer. Op één moment ben ik vrij van deze folteringen, en dat is op het moment waarop ik mij afmat op het forum en tijdens de processen van vrienden. Beeld je in hoe mijn leven is, ik die ontspanning vind in mijn werk, ik die troost vind in ellende en zorgen.
~wees gezond~