Hoofdstuk 28, tekstblok: Orpheus en Eurydice

O goden van de wereld die gelegen is onder de aarde: ik ben naar jullie afgedaald, niet om jullie rijk te zien, en niet om Cerberus, het gruwelijke monster, te boeien.
De oorzaak van de reis is de echtgenote, die ik zojuist heb verloren. Ik ben smekend aanwezig, opdat jullie haar aan mij teruggeven. Wanneer zij een normaal aantal jaren zou hebben voltooid, zal ze aan jullie toebehoren; wanneer zij haar leven zal hebben geleefd, zal zij zich niet met tegenzin daarheen haasten, waarheen wij stervelingen ons heen zullen haasten.
Jullie houden echter het langst het rijk van het menselijk geslacht.
Als jullie mij mijn echtgenote teruggegeven zullen hebben, zal ik jullie zeer dankbaar zijn en zal ik jullie genade altijd prijzen door liederen.
Maar als zij zal zijn geweigerd aan mij, en als mijn smeekbeden niet gehoord zullen zijn, zal ik niet meer teruggaan naar het licht: Wees dan blij met de dood van twee!
]
Daarna bewoog Orpheus zingend met zijn zoete stem de geest van Proserpina.
En de woorden van de zingende bewogen de koning van de doden.
Huilend stonden de bloedeloze geesten, en Tantalus greep niet naar het vluchtende water, en Sisyphus rolde de steen niet meer, en niet meer kwelden de vogels Tityus terwijl zij zijn lever afvraten.
Vervolgens werden er voor het eerst tranen gezien in de ogen van de Furiën, die het droevige lot van Orpheus betreurden.

Proserpina geeft aan hem die zodanig smeekt zijn vrouw onder deze voorwaarde: Als jij terwijl jij terugkeert de ogen bewogen zal hebben en Eurydice door jou gezien zal zijn, voordat jij deze woonplaats verlaten zult hebben, dan zul je haar direct verliezen.

Orpheus nam al de straten met zijn vrouw die wegens verwonding nogal langzaam ging, zij naderen spoedig de rand van de aarde en brandend door liefde keek hij terug – en meteen ontsnapte Eurydice, zijn geliefde vrouw!

Charon weerde Orpheus, die terugkeerde, af, maar bracht hem niet opnieuw over.
Toch hebben de dichters overgeleverd, dat hij gedurende 7 nachten huilend en treurend, daar heeft gewacht.