Hoofdstuk 3, caput 2: De dood van Crassus

In ongeveer dezelfde tijd, in het 697e jaar na het stichten van de stad, werd
Marcus Licinius Crassus, collega van Gnaeus Pompeus Magnus, in zijn tweede
consulaat, tegen de Parthen op pad gestuurd en, toen hij bij Carrhae tegen alle
voortekens in gevochten had, werd hij, nadat hij door Surena, de aanvoeder van
koning Orodis, overwonnen was, tenslotte gedood samen met zijn zoon, een zeer
beroemde en zeer voortreffelijke jongeman.
De overlevenden van het leger werden door de questor Gaius/Gnaeus Cassius gered,
die met uitzonderlijke moed de verloren zaak met zo`n groot doorzettingsvermogen
(herstelde), dat hij de Perzen na zijn terugkeer naar de overzijde van de
Eufraat in talrijke gevechten overwon.