Tekst 20: Caesar besluit tot een tocht naar Britannia.

Hoewel er nog maar een klein deel van de zomer over was, (en) hoewel in deze streken, de winters vroegtijdig zijn omdat heel Gallia zich naar het noorden uitstrekt, haastte Caesar zich toch naar Britannia te vertrekken, omdat hij begreep dat in bijna alle Gallische oorlogen daarvandaan hulptroepen waren geleverd aan onze vijanden en, (omdat) ook al was de tijd van het jaar niet geschikt om oorlog te voeren, meende hij dat het toch van groot nut zou zijn voor hem, zelf als hij alleen maar het eiland had bezocht, de soort van mensen had leren duidelijk / had waargenomen en de plaatsen, de havens (en) de mogelijkheden om te landen had leren kennen. Bijna al deze dingen waren aan de Galliërs onbekend. Want niemand is daar zomaar heengegaan behalve kooplieden, en ook aan die (kooplieden) zelf is niets bekend, behalve de kuststreek en die gebieden, die tegenover de Galliërs/Gallië zijn/liggen. Nadat dus kooplieden naar hem van alle kanten ontboden waren, kon hij te weten komen, noch hoe groot de grootte van het eiland was noch welke en hoe grote volken (het) bewoonden noch welke praktijk van oorlog(voering) ze hadden of welke gewoonten ze gebruikten noch welke havens geschikt waren voor een grotere hoeveelheid van schepen.