Tekst 27: Tot de laatste man

Door hun aankomst veranderde de situatie zo dat de soldaten, zelfs zij die door wonden uitgeput waren en voorovergevallen waren, steunend op schilden, terug begonnen te vechten. En de knechten, die de vijanden, die hevig geschrokken waren, zagen, liepen zelfs ongewapend de gewapenden te lijf, maar de ruiters, om de schandelijkheid uit te wissen met hun moed, overtroffen op alle gebied de legioensoldaat. Maar de vijand, in de uiterste hoop op redding, getuigden van een grote moed. Degenen die het dichts bij stonden gingen op de liggenden staan en vochten vanop hun lichamen, nadat deze neergeworpen waren en de lijken zich opstapelden. De overigen gooiden als vanop een grafheuvel speren naar ons en wierpen de speren die ze opgevangen hadden terug, zodat men moet oordelen dat mannen met zo'n grote moed, niet zonder hoop op succes, een zeer brede rivier hebben durven oversteken, zeer hoge oevers hebben durven bestijgen en verder hebben durven gaan op zeer vijandig gebied : hun grote moed had gemakkelijk gemaakt wat moeilijk was.