Hoofdstuk 9-3, Tekst B: Een epicureisch levensideaal (64)

Hij beperkte de begeertes niet door de indeling van Epicurus, maar door zijn eigen verzadiging. Toch hield hij rekening met zijn gezondheid: hij deed zulke lichaamsoefeningen dat hij zowel met dorst (lett.: dorst hebbend) als met honger (lett.: honger hebbend) aan tafel ging, zulk eten dat zowel het lekkerst was als tevens het gemakkelijkst om te verteren, en wijn zowel voor het genot als zo dat deze geen schade toebracht. Hij wendde die overige dingen aan zonder welke Epicurus zegt dat hij niet begrijpt wat het goede is. Elke pijn was afwezig: en als deze aanwezig zou zijn, zou hij (Balbus) deze niet met een slappe geest verdragen en toch zou hij meer van artsen dan van filosofen gebruikmaken. Zijn kleur was uitstekend, zijn gezondheid intact, zijn aanzien zeer groot, en zijn leven tenslotte was vol van een verscheidenheid aan alle genietingen.