Tekst 17: Schrander strijdplan

Toen hij deze zaak te weten kwam, stuurde hij centurionen en verkenners vooruit om een geschikte plaats te zoeken voor het legerkamp. Omdat verschillenden van de Belgen, die zich overgegeven hadden en de overige Galliërs die Caesar gevolgd waren, samen de reis maakten, komen sommigen van hen, zoals later van de gevangenen vernomen werd, 's nachts bij de Nerviërs, nadat ze de gewone marsorde van ons leger in die dagen hadden in het oog gehouden. En ze vertelden hen dat er tussen de legioenen een groot aantal legerbagage kwam, en dat het geen enkele moeite was, wanneer het eerste legioen in het kamp was aangekomen en de andere legioenen nog veraf waren en dat het eerste legioen nog onder de bagage zat, aan te vallen. En wanneer ze verdreven zouden zijn en de bagage geplunderd, dan zou het zo zijn dat de andere legioenen zich niet zouden durven verzetten. Het steunde ook het plan van hen die de zaak hadden verraden, dat de Nerviërs van vroeger al, toen hun ruiterij niks waard was - en ook op dat moment schenken ze daar geen aandacht aan, maar al wat ze kunnen, vermogen ze met hun voetvolk - om gemakkelijker de ruiterij van de buren, als die naar hen kwamen om te plunderen, te hinderen, nadat ze jonge boompjes hadden afgetopt en de takken in de breedte hadden laten uitschieten en er braam- en doornstruiken hadden tussengeplant, er voor hadden gezorgd dat deze hagen als muren bescherming boden waar men niet alleen niet kon doordringen maar ook niet kon doorzien. Omdat deze hagen de tocht van onze colonnen gehindert had, meenden de Nerviërs dat ze dit plan niet mochten laten varen.