Les 14, verhaal: Hektor en Andromache

In de Ilias bezingt Homeros de strijd van de Grieken en de Trojanen. De leider van de Trojanen was Hektor, de zoon van Priamos; hij beschermde het vaderland altijd met dapperheid en hij redde het dikwijls uit vele gevaren, zodat de burgers hem aan een god gelijk vonden. Hektor had een kleine zoon ( De kleine zoon was aan Hektor), de naam van het kind was Astyanax, die van de moeder was Andromache. De dapperheid van Hektor was voor Andromache de oorzaak van veel (letterlijk: niet weinig) angst. Zij wilde haar man tegenhouden, opdat de Grieken hem niet om zouden brengen.
"Hektor," zei zij, "de burgers vertrouwen op jou en bewonderen jou, je dapperheid zou de oorzaak van je dood kunnen zijn. Wees verstandig, denk ook aan mij, je vrouw, en onze kleine jongen. Laat ons niet achter, maar blijf bij deze poorten, opdat jij dit vaderland beschermt en redt."
Maar Hektor zei haar dit: "Vind niet, vrouw, dat ik niet bezorgd ben om jou en onze jongen. Maar het is voor mij niet mogelijk om bij de poort te blijven en de strijd te ontvluchten; want de burgers zouden me laf kunnen vinden. Laten wij vertrouwen op de goden (godheden). Maar ga jij naar de tempel en offer met de slavinnen aan de onsterfelijken, opdat wij eens blij zijn met de dag van de overwinning."
Dit was het laatste gesprek van Hektor en Andromache.