Les 11, verhaal: Daidalos en Ikaros

Daidalos, de Athener, was een beroemd architect. Wie van jullie zal de vele en mooie werken niet bewonderen? Daaronder was ook het labyrint op het eiland Kreta. Daidalos was niet blij met die roem, omdat het voor hem de oorzaak was van een slecht lot. Want Minos, de heer van Kreta, hield hem tegen zijn wil vast op Kreta en verhinderde hem het eiland te verlaten, omdat Daidalos niet meer op het eiland wilde bijven: hij ( Minos) beval de burgers hem te bewaken, opdat hij niet naar een schip zou vluchten.
Daidalos was niet moedeloos, maar hij dacht na, hoe hij met zijn zoon Ikaros van het eiland zou kunnen vluchten. Hij zegt tegen (spreekt tot) zijn zoon: "Kind, wees niet moedeloos, maar vertrouw mij, laten wij vluchten van dit vijandige eiland. Ook al verhindert Minos de tocht over de zee, hij zal die door de lucht niet kunnen verhinderen. Want wat voor anderen onmogelijk is, zou voor mij zeer gemakkelijk kunnen zijn."
Ikaros is blij met die woorden, hoewel het onduidelijk voor hem is, wat Daidalos van plan is. De wijze architect vervaardigde lange en sterke vleugels, opdat zij hem en zijn zoon over de zee naar de vrijheid zouden voeren. "Ikaros," zei hij, "Ik beveel je goed te luisteren. Wees voorzichtig, want er zijn veel gevaren (de gevaren zijn veel). Want de was houdt de vleugels vast op jouw schouders, maar de zon is sterk. Moge de zon jouw was niet laten smelten (ten gronde richten)."
Die jonge Ikaros was zo blij met de weg door de lucht, dat hij niet luisterde naar de woorden van Daidalos. De stralen van de zon deden de was smelten en maakten de vleugels los en Ikaros stortte in zee. Voor Daidalos was het nu niet meer mogelijk zijn zoon te redden.