32, Alkibiades' verdere carrière

Dus het schip de Salaminia verscheen uit Athene met een bevel voor Alkibiades om zich ter beschikking te stellen voor het proces van goddeloosheid. En het volk droeg de mensen van de Salaminia op geen geweld te gebruiken en zijn lichaam niet aan te raken, want ze waren bang voor beroeringen van het leger in het vijandelijk land: want de soldaten waren moedeloos. Onmiddellijk terwijl allen zich verwonderden ging Alkibiades vrijwillig naar de Salaminia en werd hij weggevoerd. Toen het schip in Thurië verscheen ging Alkibiades er vandoor nadat hij van boord was gegaan en ontsnapte hij aan degenen de zochten. Toen iemand hem herkende en zei: vertrouw jij het vaderland niet, Alkibiades; sprak hij: wat al het andere betreft wel maar over mijn leven zelfs mijn moeder niet. Later, toen hij vernam dat de stad hem ter dood veroordeelde, sprak hij: maar ik ben van plan aan te tonen dat ik leef. Vervolgens toen hij vanaf Thurië naar de Peloponessos er vandoor was gegaan, stuurde hij een bericht naar Sparta, omdat hij straffeloosheid wilde voor zichzelf. En nadat de Spartanen dat hadden gegeven en Alkibiades in Sparta was aangekomen wilde het toeval dat in de volksvergadering van de Spartanen gezanten van de Syrakusen aanwezig waren. Want die overtuigden de Spartanen helpers te sturen naar Syrakuse. Alkibiades gaf dezelfde raad: hij stond op en zei: het is noodzakelijk eerst te vertellen over mijn reputatie. Want misschien verdenken jullie mij ervan van het vaderland er vandoor te gaan om mijzelf. Ik liep echter niet weg naar jullie vanwege mijn redding, maar de redding van heel Griekenland, want nadat jullie mij gehoorzaamd hebben is het mogelijk, naar ik meen, de oorlog te beëindigen. Dus de Atheners willen heel Sicilië onderwerpen en ook Italië en alle andere steden van Griekenland. Dus is het nodig voor jullie deze overmoed van de Atheners tegen te houden en te doen stoppen, na zo snel mogelijk de steden op Sicilië geholpen te hebben. Vervolgens raad ik jullie aan, zei hij, daarbij met een leger Attika binnen te vallen en een oorlog op te wekken tegen de Atheners zelf. Omdat Alkibiades zo sprak werd de volksvergadering van de Spartanen overtuigd. Toen dan werd Gullippos weggestuurd naar Sicilië en Alkibiades die in Sparta zeer populair was, gedroeg zich als een Spartaan in zijn levenswijze. Door koude baden te nemen en gerstebrood en zwarte soep te eten. Alkibiades dus gaf raad aan Agis, de koning van de Spartanen, een veldtocht te beginnen naar Attika en toen Agis weg was verleidde hij de vrouw en die baarde een jongetje. En toen Agis dat vernomen had wilde hij niet vergeving geven en werd hij erg boos. Zo kregen zij ruzie. Bovendien vermoedden de Spartanen dat Alkibiades zich aan Tesafernes, de Perzische satraap, gaf, wegens de veiligheid. Alkibiades die dit inzag meende dat de dingen van de Spartanen niet veilig ware. Dus nadat hij ervandoor was gegaan, maakte hij de Spartanen verdacht bij Tesafernes en probeerde hij hem goedgezind te maken bij de Atheners. Want hij wilde als redder van het vaderland naar Athene terugkeren. Toen hij veel later terug ging naar Athene benoemde het Atheense volk hem eerst als aanvoerder en vervolgens, nadat sommigen een nederlaag op ze hadden bericht, en terwijl zij Alkibiades beschuldigden terwijl die helemaal niet faalde, want hij was zelfs niet aanwezig bij de zeeslag. Ging Alkibiades weg uit Athene naar een of ander dorp in Frygië en daar stierf hij.