Ooit ging ik voor diplomatieke doeleinden ten behoeve van het vaderland naar Italia. En daar toonde iemand mij Zenothemis, een heel mooi en gelukkig man, op de straat. En een vrouw, die in alle opzichten lelijk was, zat bij hem op de wagen. Dit bracht mij tot grote verbazing, dat zo'n vrouw naast zo'n man zat, die zo knap was. En de man, die mij Zenothemis toonde, gaf mij het ware verhaal over het ongewone huwelijk. "Want Zenothemis," sprak hij, "was voor Menekrates, de vader van deze vrouw, een vriend: Deze had dezelfde hoge positie als de welvarende en rijke Menekrates. Maar op den duur verloor Menekrates de grote rijkdom ten gevolge van een rechtzaak. En deze rechtzaak deed Menekrates veel verdriet. Want in plaats van rijk was hij in weinig tijd arm. De dochter maakte hem het meest verdrietig, omdat zij al huwbaar en 18 jaar oud was. Want zelfs met alle rijkdom van haar vader, die vader zelf voor de rechtzaak had, wilde niemand van de rijken en van de armen met haar trouwen. Dus klaagde Menekrates er over bij Zenothemis. En hij zei: "Houdt moed Menekrates, over je armoede en over het huwelijk van je dochter." En na deze dingen bracht hij hem naar zijn eigen huis. En daar zette hij hem een zoete maaltijd voor. En hij tracteerde ook sommige vrienden en hij zei dat één van hen bereid is met het meisje te trouwen. En na de maaltijd brachten ze een plengoffer aan alle Goden en vooral Zenothemis rijkte Menekrates een volle beker aan en hij zei: "Menekrates, dit is een vriendschapsdronk van de kant van de schoonzoon. Want vandaag zal ik vrijwillig met jouw dochter trouwen." En Menekrates liet z'n stem horen en zij: "Doe jij dat niet Zenothemis, wees niet dom. Want het is niet aangenaam voor mij dat een jonge en edele man met een lelijk en helemaal niet aantrekkelijk meisje trouwt. Maar toch tilde Zenothemis de bruid snel op en ging naar de slaapkamer en maakte haar zo tot z'n vrouw. En vanaf die tijd is hij met haar samen, en overal waar je kijkt, neemt hij haar mee. Op die wijze toonde hij aan dat hij de voorkeur geeft aan vriendschap boven de schoonheid en rijkdom van de vrouw. In ruil voor die dingen gaf het lot op deze manier aan hem dank: Want die vrouw bracht een heel mooi kind voor hem ter wereld. En Zenothemis bekransde het, en hij trok een zwart kleed aan. En zo bracht hij het kind naar het gemeentehuis. Want Zenothemis wilde voor de grootvader medelijden opwekken bij de raadsleden. Het kind lachte zoet naar de raadsleden en klapte in de handjes, en de raadsleden waren blij met het kind en zij brachten Menekrates weer terug in z'n oude positie.
