Hoofdstuk 33, vertaling

Gedurende 2 eeuwen regeerden koningen over de Romeinen. Lucius Tarquinius, de laatste Romeinse koning, was een wrede man; dus door de Romeinen “de trotse” genoemd. Zijn schoonvader, die goede koning Tulius, had hij verjaagd en gedood; bovendien had hij verscheidene vijanden of doormiddel van geweld of doormiddel van list van het leven beroofd. Zelf had hij, omdat hij de haat van de Romeinen tegen hemzelf zag, altijd een lijfwacht van gewapende mannen om zich heen. Zo kon hij slechts veilig leven. Op zekere dag kwam in het paleis een slang uit een houten zuil tevoorschijn. Die zaak veroorzaakte schrik en vlucht in het palies en vulde de koning zelf met angstige zorgen. Door deze aanblik zelf verschrikt, riep hij niet de Etruskische waarzeggers, zoals hij gewoon was, maar stuurde naar Deplhi, het beroemde orakel, zijn zonen, Titus en Arruntus, met de zoon van Tarquinia, zijn zus, Lucius Iunius Brutus. Nadat hij had gehoord dat de voornaamsten van de staat, onder wie zijn broerm door de koning gedood waren, had hij geen andere weg naar veiligheid gevonden dan door het voorwenden van dwaasheid. Dwaas wat gezicht betreft, slim van geest, had hij toegelaten dat de koning zijn spullen roofde, hij had de bijnaam Brutus niet geweigerd en door deze zaak was hij in veiligheid, omdat allen geloofden dat hij inderdaad brutus (dat is dwaas) was. Want niemand geloofde dat zo’n jongeman ooit wraak kon nemen op de koning voor zijn misdaden. Dus is hij door de zonen van de koning naar Delphi meegevoerd. Daar ondervroegen de jongemannen het orakel niet alleen over de slang, maar ook deze vraag stelden zij: “Naar wie van ons zal na de dood van onze vader het Romeinse koningschap komen?” Toen werd uit de grot deze stem gehoord: “Het hoogste gezag van Rome, jongemannen, zal hij hebben die van jullie als eerste zijn moeder met een kus begroet zal hebben.” Terwijl de Tarquinii de woorden overdachten, viel Brutus door schijn naar de grond en raakte haar heimlijk met een kus aan. Hij had immer begrepen dat de aarde de gemeenschappelijke moeder van de mensen is. Inderdaad verjoeg Brutus niet zo veel later koning Superbus, nadat hij 25 jaar geregeerd had, en hij stelde de Republiek in. Zelf is hij in de nieuwe Republiek consul gemaakt samen met Lucius Tarquinius Conlatinus.