Tekst 2.3: Catullus carmina 5

Laten we leven, mijn Lesbia en van elkaar houden
en laten we alle geruchten van al te strenge oude mannen
1 as waard achten.
De zon gaat onder en kan terug opkomen;
wanneer voor ons het korte licht is ondergegaan,
is het een eeuwige nacht die door ons geslapen moet worden.
Geef mij 1000 kussen en dan 100
en dan nog eens 1000 en dan een 2de keer 100
en daarna onafgebroken 1000 en vervolgens 100.
Daarna,wanneer we vele duizenden kussen zullen gemaakt hebben,
zullen we de optelsom in wanorde brengen,
zodat geen slechterik jaloers zou kunnen zijn,
wanneer hij weet hoeveel kussen er zijn.