Tekst 6.4: De Rhampsinito rege et fure callido

Rhamses, de rijke koning van Egypte, die zijn rijkdommen op een veilige plaats wou verbergen, beval een architect een schatkamer te bouwen. Terwijl de schatkamer gebouwd werd, bedacht de architect, een sluw man, de volgende list: in een muur van de schatkamer plaatste hij een stenen die gemakkelijk door 2 mannen verwijderd konbworden. Toen hij het einde van zijn leven voelde naderen, onthulde de architect deze list aan zijn twee zonen. Na de dood van hun vader drongen de zonen zonder dralen in de schatkamer binnen en namen een grote hoop van de rijkdommen mee.

Op een dag merkte Rhampsinitus, nadat hij de schatkamer was binnengegaan, dat een deel van de rijkdommen weggenomen was. Hij was zeer verwonderd: de zegels van de poort waren immers ongeschonden. Toen hij na enkele dagen de schatkamer opnieuw opende,zag hij dat de rijkdommen opnieuw verminderd waren. Toen beval hij klemmen te plaatsen.

De dieven drongen 's nachts opnieuw de schatkamer binnen en een van de broers geraakte vast in een klem. Deze zag in dat dit voor zichzelf en zijn broer de ondergang zou betekenen. Daarom zei hij: "Hak mijn hoofd af, broer, want als ik door de wachters van de koning gevangen genomen en herkend word, dan zal ook jij als medeplichtige van de misdaad beschouwd worden!" Met deze woorden kon hij zijn broer overtuigen. Die hakte zijn hoofd af, hoe ongaarne ook, plaatste de stenen terug en ging naar huis terug, het hoofd van zijn broer met zich mee dragend.

Nadat de koning de volgende dag de schatkamer was binnengegaan, controleerde hij de klemmen en verbijsterd vond hij het lichaam van de dief zonder hoofd.