Deel 2: Een 'goedkoop' tijdverblijf'

De hele tijd heb ik aangenaam in alle rust doorgebracht tussen de schrijftafeltjes en de boeken. "Hoe heb je dat gekund in de stad?", vraag je. Het waren wedrennen en dat soort spektakel kan me niet in het minste boeien. Het is nooit eens iets nieuws, niets afwisselends, niets dat het waard is om meer dan één keer te bekijken. Wat mij nog meer verbaast, zijn al die duizenden mensen die steeds weer kinderachtig verlangen om rennende paarden en mannen op karren te zien. Als het nog was voor de snelheid van de paarden of voor de behendigheid van de menners, dan zou ik het nog kunnen begrijpen. Maar ze supporteren voor een stuk stof, ze aanbidden dat stuk stof. Stel dat in het midden van de koers, in het heetst van de strijd, de ene kleur naar ginder zou gaan en de andere kleur naar hier, dan zal ook hun voorkeur en sympathie mee overgaan. En ze zouden die menners en die paarden die ze van ver kennen en waarvan ze de namen scanderen, ogenblikkelijk in de steek laten.
Zoveel invloed, zoveel gezag gaat uit van een spotgoedkoop shirt. Ik spreek niet over het volk, dat waardelozer is dan een shirt, maar over bepaalde ernstige mensen. Wanneer ik bedenk dat ze zo onverzadigbaar opgaan in een platte, waardeloze en saaie bedoening, dan beschouw ik het als een plezier dat ik er namelijk geen plezier in vind. En in deze dagen besteed ik heel graag mijn vrije tijd aan boeken, tijd die anderen verliezen aan volstrekt nutteloze bezigheden.