Hoofdstuk 7 Euripides Bakchai 5B: Kadmos ontmoet Agaue

Kadmos:
Volg mij, dragend het ongelukkige gewicht van Pentheus, volg dienaren, naar het huis, van wie ik het lichaam draag, hier, met oneindig veel inspanning bij het zoeken, nadat ik hem in stukken gescheurd heb aangetroffen op de hellingen van de Kithairon, nadat ik niets had opgepakt op dezelfde grond, liggend in het moeilijk doorzoekende bos. Want ik hoorde van de afschuwelijke daden van mijn dochters, nadat ik reeds binnen de muren in de stad was gekomen, samen met de oude Teiresias vanaf de bakchanten; nadat ik weer was omgekeerd naar het gebergte, droeg ik het kind, vermoord door toedoen van de mainaden, bij me.
En ik zag enerzijds Autonoe, die voor Aristaios Aktaion ooit ter wereld had gebracht, en Ino en bovendien nog meer door waanzin getroffen ongelukkigen temidden van het kreupelhout, en anderzijds zei iemand me dat Agaue hierheen was gegaan 'met bakchische voet', en we hoorden geen onvervulde dingen (en dit bericht blijkt juist te zijn); want ik zie haar, niet een gezegende aanblik.
Agaue:
Vader, jij kunt wel zeer trots zijn, dat je dochters, verreweg het dapperst van alle stervelingen, hebt voorgebracht; ik bedoelde dat allen tezamen, en mij in het bijzonder, die tot grotere prestaties gekomen is, nadat ze mijn weversspoelen bij het weefgetouw verlaten had, (namelijk dat ik) jacht maakte op dieren met beide handen. Ik draag het in mijn armen, zoals je ziet, nadat ik deze prijzen voor dapperheid had buitgemaakt, opdat het aan je huis wordt opgehangen; u, vader, neem het met beide handen (in ontvangst); roep, trots zijnde op mijn jachtbuiten, je vrienden op naar de maaltijd; want je bent zeer gelukkig, zeer gelukkig, omdat wij dit hebben verricht.
Kadmos:
O, onmeetbaar verdriet, (je bent) onmogelijk te zien, nadat jullie een moord hebben uitgewerkt met de ongelukkige handen. Nadat jij het offer voor de goden mooi geslacht had, nodig jij dit Thebe en mij uit voor de maaltijd. Arme ik, in eerste plaats door jouw ellende, vervolgens door die van mij; hoe de god Bromios, de heerser van onze eigen familie, ons strafte, was terecht, maar wel heel erg.
Agaue:
Hoe knorrig is de ouderdom voor mensen met een sombere blik. Och, moge mijn zoon gelukkig zijn in de jacht, gelijkend op de handelswijze van zijn moeder, wanneer hij jacht maakt op dieren temidden van Thebaanse jongemannen; maar die (zoon van mij) kan zich slechts verzetten tegen de goden. Vader, hij moet door jou gewaarschuwd worden. Wie kan hem hierheen roepen, opdat hij me kan aanschouwen en opdat hij me gezegend ziet?
Kadmos:
Ach ach; wanneer jullie inzien wat jullie allemaal gedaan hebben, zullen jullie verschrikkelijk pijn lijden; (maar) als jullie voortdurend, nadat jullie erin zijn terecht gekomen, in deze toestand zullen blijven, zullen jullie, ook al zijn jullie niet gelukkig, menen niet ongelukkig te zijn.