Hoofdstuk 3 Loukios of de ezel 3B: Opgepakt

De soldaten zeiden nu dat de tuinman en ik, zijn ezel, binnen waren: zij zeiden dat niets anders was achtergelaten, noch man, noch ezel. Nadat er lawaai en veel geschreeuw van hen in het straatje was ontstaan, en omdat ik, overmoedig en altijd nieuwsgierig, wilde leren wie er aan het schreeuwen waren, stak ik mijn kop van boven uit het raam, naar beneden. Toen ze me zagen, schreeuwden ze onmiddellijk luid: zij werden betrapt op het vertellen van leugens; toen de autoriteiten naar binnen waren gegaan en terwijl zij alles doorzochten, vonden ze mijn meester, liggende in de kist, en nadat ze hem hadden opgepakt stuurden ze hem naar de gevangenis om rekenschap af te leggen voor zijn misdadig gedrag, en nadat ze mij naar beneden hadden gedragen, droegen ze mij over aan de soldaten. Allen lachten onbedaarlijk om degene die zijn eigen meester vanaf de bovenverdieping had aangegeven en verraden.