Hoofdstuk 14, tekst B

Ook Menelaos nam deel aan de verwoesting van Troje. Hij doodde veel Trojanen, tegelijkertijd zocht hij vooral naar Helena, zijn echtgenote: want hij was boos op haar en verlangde om haar te doden.. Toen merkte Helena Menelaos in de verte op. Met grote angst vluchtte ze van hem, maar ze kon niet aan hem ontsnappen. Hij achtervolgde haar en tilde met zijn arm zijn zwaard al op. Helena viel bij de knieën van hem en smeekte hem: Geliefde man, dood mij niet, maar heb medelijden! Want ik ben niet een ongeluk, maar dezelfde vrouw nu als vroeger. Afrodite is schuldig aan mijn rampen. Want door haar woon ik nu in het huis van Priamos. Vergeef mij dus, want ik zal je enige geliefde en beste echtgenote van jou zijn. Menelaos denkt zelf: Dood ik haar of niet? Hoe slecht en gelijk aan een godin schijnt de echtgenote mij toe? Het zwaard van hem valt op de grond, Menelaos vergeeft haar, want nu houdt hij nog van zijn echtgenote.