Hoofdstuk 9, tekst 4E: Het daglicht verschijnt weer

1 Eindelijk verdween die damp, opgelost als het ware in rook of nevel. Snel daarna echte dag. Ook de zon scheen, echter vaal, zoals hij pleegt te zijn wanneer er een zonsverduistering is. Voor ons nog angstige ogen verscheen alles veranderd en met hoge/dikke laag as, als met sneeuw, bedekt. Teruggekeerd in Misenum, na onze lichamen zo goed mogelijk te hebben verzorgd, brachten we een onrustige nacht door, aarzelend tussen hoop en vrees. Angst had de overhand, want de aardschokken hielden aan 5 zeer veel gekken dreven met angstaanjagende voorspellingen de spot drijven met hun eigen en andermans ellende. Voor ons echter was er zelfs toen niet, hoewel we gevaar hadden doorstaan (het nog) verwachtten, het plan om weg te gaan, totdat er bericht kwam over oom. Deze dingen zul je lezen, terwijl je ze niet zult beschrijven (omdat ze) helemaal geen geschiedschrijving waard (zijn) en je zult jezelf er de schuld van geven, (jij) die er namelijk om hebt gevraagd, als ze zelfs geen brief waard zullen blijken te schijnen.