Hoofdstuk 24, tekst A: Het gruwelijke voorstel van Critognatus (versie 1)

'Dit is mijn voorstel: te doen, dat wat onze voorouders in de oorlog tegen de Cimbri hebben gedaan. Dezen, in hun steden door een gelijk gebrek gedwongen, hebben zich niet aan de vijanden overgegeven, maar zich in leven gehouden door de lichamen van hen, die door hun leeftijd nutteloos waren in de oorlog.
De Cimbri gingen, nadat zij Gallië hadden verwoest, tenslotte uit ons gebied; rechten, akkers en vrijheid hebben ze aan ons overgelaten. De Romeinen echter, gedreven door jaloezie, willen maar één ding: de mensen, die in de oorlog machtig waren, tot slavernij terugbrengen. Kijk eens naar het naburige Gallië, dat onderworpen en tot een provincie teruggebracht, door eeuwige slavernij wordt gedrukt!' De Galliërs echter wilden zich niet verlagen tot het plan van Critognatus, tenzij de situatie hen zou dwingen. Vervolgens stuurden zij hen, die door gezondheid of leeftijd nutteloos waren in de oorlog, uit de stad. Dezen gingen naar de vestingwerken van de Romeinen en riepen wenend: 'Romeinen, wij smeken jullie: neem ons op in slavernij en help ons met voedsel.' Maar Caesar verbood zijn wachters, die op de wal waren geplaatst, hen op te nemen.