Tekst ?: Een gruwelijke gewoonte van de Spartanen
De Spartanen handhaafden een vreselijke wet. Want elk jaar werden de jongens naar een altaar gebracht en daar werden ze gegeseld totdat er bloed stroomde. Hun ouders waren aanwezig en zagen die dingen. Zij die dat zagen, jammerden helemaal niet, maar moedigden hun kinderen eerder aan en ze smeekten uit te houden en ze schaamden zich als ze de slagen niet uithielden. Soms stierf een jongen tijdens een wedstrijd, omdat hij niet wou opgeven in de ogen van zijn ouders. Voor die/zulke jongens werden standbeelden opgesteld door Sparta. Want zij waren verwonderd en de Spartanen loofden zulke jongens. Lycurgus wou na zo’n een wedstrijd de jeugd dapper maken, zodat ze vrees en verdriet konden verdragen. En zo werden ze écht dapper. Want soms werd een Spartaan gevangengenomen door de vijanden. Toen werd hij onrechtvaardig behandeld, maar hij verraadde de geheimen van de stad nooit, maar lachte hen in plaats daarvan uit totdat hij stierf.