Tekst 38: Spartanen
De jeugdleider traint de kinderen, die hij opvoedt, buiten de stad op de vlakte. Alle dagen, waarop hij met hen daar heen gaat, spoort hij hen aan terwijl hij de volgende woorden zegt: overdenk, kinderen, in welke stad jullie zijn geboren. Want een ander volt overtreft ons in dapperheid? Toon mij dus jullie dapperheid, jij, die bang is, als je je niet inspant, sla ik je met een zweep. Span jullie in. Probeer wat anders te doen, met dapperheid. Jullie krijgen anders geen eten want jullie moeten mij opdragen. Het gewas is voor mij, ik moet brood eten. Wen maar aan de honger! Als jullie worden gevangen, krijgen jullie het lijkenbed, doodsvonnis.
Een meisje van tien jaar gaat stiekem weg. Ze volgt het geluid van de kinderlokker. Er zit een vosje met kinderen in de kelder. De moeder van het vosje is gestorven en het meisje pakt het vosje, dat erg bang is met grote zorgen.
’S Middags probeert het meisje het vosje te verstoppen onder haar kleding en de stand binnen te gaan. Zij werd betrapt door haar moeder. Ze vroeg: wat doe jij buiten de stand in de nacht, je bent een meisje?’’ De jeugdleider wacht op zijn antwoord. Plotseling viel het meisje en stierf want het vosje had honger en haar hele maag en ingewanden zijn opgegeten. Dat is niet goed en ook een schande. Ze was niet bang voor de dood maar voor haar moeder.
Een kind van tien jaar, gaat stiekem weg nadat hij een of ander geluid had gehoord, omdat hij wilde uitvinden door welk mens of door welk dier het gemaakt wordt. Snel vindt hij een of ander vosje, dat bij de gestorven moeder zit. Het kind tilt het kleine dier, dat erg bang is, op met de grootste zorg.
En 's nachts probeert hij met het vosje dat hij onder zijn kleding verborg, de stad binnen te gaan, maar hij wordt betrapt door de jeugdleider, die aan hem vraagt: wat doe jij buiten de stad in de nacht? En het kind antwoord niet, maar de jeugdleider wacht op zijn antwoord. Plotseling valt het kind neer omdat hij gestorven is: want het vosje heeft onder zijn kleding de hele buik van de jonge held opgegeten, voor wie de schande van het betrapt worden een grotere schande leek dan de pijn en de dood.