Tekst 6.9: De triomfantelijke terugkeer (versie 1)
Bijna heel het dorp kwam naar ons toe. Als eersten van allemaal kwamen de ouders van het meisje, verwanten, cliënten (en) slaven ons tegemoet, met blijde gezichten en vervuld van
Vreugde. Ik nu stapte met gespitste oren en trotse tred (het dorp) binnen en door mijn stem als
een trompet te gebruiken, maakte ik een oorverdovend lawaai. En terwijl de ouders hun dochter omhelsden en knuffelden, keerde Tlepolemus met een grote massa burgers en
lastdieren terug naar het rovershol.
Ook ik vergezelde hen, en niet meer met tegenzin, want ik verlangde er erg naar om de straf van de rovers te zien. We troffen hen nog altijd stomdronken en gebonden ais worsten aan. Eerst werden alle rijkdommen uit hun kamp gehaald, daarna werden de rovers zelf deels in nabijgelegen ravijnen halsoverkop naar beneden gegooid, (en) deels met hun eigen zwaarden
gedood.