Hoofdstuk 32, tekst B
Luister, mooiste Koningin van jouw wereld,
Rome, in de sterrenhemel ontvangen.
Luister, moeder der mensen en moeder der goden,
wij zijn niet ver van de hemel door uw tempels.
U bezingen wij en zullen wij altijd bezingen, zolang als het lot het zal toelaten:
niemand die leeft kan niet aan u denken.
U heeft voor verschillende volkeren één vaderland gemaakt;
het bracht voordeel aan hen die geen recht en wet kennen, terwijl u heerste, om te worden ingelijfd.
En terwijl u overwonnenen deelname aan eigen recht aanbiedt,
heeft u dat wat eerder de wereld was, tot een stad gemaakt.
U, godin, u vereert ieder afgelegen Romeins gebied
en onderwerpt zich vrijwillig aan uw vredebrengend juk.
Alle sterren die eeuwig rondcirkelen,
hebben geen mooier rijk gezien.