Hoofdstuk 26, tekst A
Categorie: Boek > Fortuna > Boek 2
Zodra de vloot gezien is/was, worden/werden niet alleen de havens en de plaatsen het dichtst bij de zee, maar ook de stadsmuren en de daken gevuld door een menigte rouwende mensen. Nadat Agrippina met de twee kinderen van boord is gegaan, terwijl zij de urn vasthield, is van allen hetzelfde geweeklaag gehoord.Tiberius had twee praetoriaanse cohorten gestuurd.Dus werd de urn gedragen op de schouders van hoge officieren en centurionen.In iedere stad, waar zij doorgingen, werden kleren, wierrook en andere offergaven voor de begrafenis verbrand.Drusus, de zoon van Tiberius, ging naar Tarracina met Claudius, zijn broer, en de kinderen van Germanicus, die in de stad waren geweest.De consuls, de senaat en een groot deel van het volk vulden de weg, en bij niemand ontbraken tranen.Tiberius en Augusta (Livia) verschenen niet in het openbaar.Ook moeder Antonia was afwezig, hetzij ze door ziekte werd verhinderd, hetzij zij, erg bedroefd, het niet verdroeg zo'n grote ramp te zien.Op de dag van de begrafenis waren de straten vol, (en) schitterden overal op het Marsveld fakkels.Soldaten met wapens, magistraten zonder onderscheidingstekens, en het districtsgewijze opgestelde volk, schreeuwden daar uit: "Welke redding/welzijn is er voor ons over? Welke hoop is overgebleven? Van welke jongeman hield het Romeinse volk het meest*? Van wie was het karakter zo vriendelijk voor de burgers? Van wie waren het gesprek en de gelaatsuitdrukking zo verschillend van Tiberius, de hooghartige en duistere (man)?" Bovendien is later op veel plaatsen geschreven en in de nacht(en) geschreeuwd: "Geef Germanicus terug"