Argus’ dood en de reactie van Juno Met. 1.713-27
Toen hij op het punt stond dergelijke dingen te zeggen, zag Mercurius dat alle ogen bezweken waren en dat de ogen bedekt waren door slaap. Meteen
715 onderdrukt hij zijn stem en versterkt de slaap door met zijn toverstaf de lome ogen te strelen; en meteen verwondt hij hem die wankelt (knikkebolt) met zijn gebogen zwaard [daar,] waar het hoofd aan de hals grenst, en bebloed gooit hij
720 hem van de rots af en hij bevlekt de steile rots met bloed. Argus, daar lig je en het licht dat je had voor zoveel lichten (ogen), is uitgedoofd en één nacht bezet honderd ogen.
De dochter van Saturnus neemt deze eruit en plaatst ze in de veren van haar vogel en ze vult de staart met fonkelende ogen. Meteen ontbrandde ze in woede en stelde het moment voor haar toorn niet uit, en ze stuurde een
725 huiveringwekkende schrikgodin af op de ogen en het hart van de minnares uit Argos en ze stopte onzichtbare prikkels in haar borst en dreef haar op de vlucht (vluchtend) over de hele aarde.