De anseribus Capitolinum
Categorie: Auteur > Horatius
Pygmalion werkt dagelijks in zijn werkplaats. Hij maakt daar mooie standbeelden van marmer. Dikwijls zegt hij :"Kom, Griekse mannen en Griekse vrouwen, naar mijn werkplaats en bekijk mijn standbeelden." De Griekse mannen en Griekse vrouwen komen naar de werkplaats van Pygmalion en bekijken de standbeelden. Allen roepen ze : "Oh Pygmalion, hoe mooi zijn jouw standbeelden!" Op een dag maakt Pygmalion een zeer mooi standbeeld. Het standbeeld heeft lange haren, prachtige ogen en sierlijke lippen. Pygmalion houdt van zijn standbeeld. Maar de armen van het standbeeld zijn hard en de handen koud. Pygmalion is droevig omdat het standbeeld niet leeft. Maar hij kan het standbeeld niet levend maken: noch met bloemen, noch met juwelen, noch met kussen. Daarom gaat hij keer op keer naar de tempel van Venus, de godin van de liefde,en daar draagt hij een offer op. Hij roept de hulp van de godin in. Maar opnieuw en opnieuw keert hij treurig terug naar huis. Op een nacht gaat hij terug naar huis en naar zijn werkplaats. Maar wat is dit? Hij ziet het standbeeld niet meer! Daarom gaat hij zitten en treuren. Maar plotseling verschijnt een mooi meisje. Lange haren, prachtige ogen, sierlijke lippen en een lieve stem. De armen zijn zacht en de handen zijn warm. Het meisje zegt : "Ik ben geen standbeeld meer, maar een meisje." Pygmalion komt recht en roept het vrolijk uit : "Venus heeft een wonder verricht!" Niet veel later huwt hij het meisje en hij noemt haar Galatea.