Tekst 4.2: De Ezel en z'n schaduw
Categorie: Boek > Epauxe > 3e Jaar
… Werd hij verhinderd te spreken door het gelach en het lawaai van de Atheners. Hij riep dus met luide stem: “Heren Atheners, luister tenminste even naar mij. Want ik zal een kort verhaal vertellen.” Dus nadat het stil geworden was, zei hij het volgende: “Een jongeman, die uit de stad naar Megara wandelde, huurde een ezel. Het was zomer en de zon brandde hevig. Dus tegen de middag zochten de meester van de ezel en hij, omdat ze even wilden uitblazen, schaduw. Maar er was nergens schaduw, behalve die van de ezel. Elk van beide wilde dus duiken onder de schaduw van de ezel. Ze hinderden elkaar, en de meester van ezel zei: “Ik heb mijn ezel verhuurd aan jou, maar niet zijn schaduw.” De jongeman antwoordde: “Ik heb de hele ezel gehuurd; en een ezel heeft een schaduw zoals hij oren en een staart heeft. Dus ik heb ook zijn schaduw gehuurd.” Nadat hij dit had gezegd hield Demosthenes op met praten en hij ging van het podium af. De burgers hielden hem tegen, en ze vroegen wat het einde was van het verhaal. Demosthenes zei: “Als ik praat over de schaduw van een ezel, dan zijn jullie bereid te luisteren. Als ik over de veiligheid van de stad wil praten, zijn jullie niet bereid te luisteren. Is dat niet heel dwaas?” En nadat hij dat gezegd had, ging hij weg.