Latijn en Grieks.com

Kijk, hoewel ze haar vrees nog niet had kwijtgeraakt, keerde zij terug om haar
geliefde niet teleur te stellen en zocht de jongeman met haar ogen en haar geest
en ze brandde van verlangen om te vertellen hoe grote gevaren zij vermeden had.
En ook al herkende zij de plaats en de vorm in de boom die ze gezien had, toch
maakte de kleur van de vrucht haar onzeker: ze twijfelde of deze het was.
Terwijl ze twijfelde, zag zij dat ledematen trillend tegen de bebloede grond
sloegen en zij deinste terug en, terwijl ze haar gezicht bleker dan
palmhout droeg, kreeg ze kippenvel gelijk aan de zee, die zich rimpelt wanneer
het oppervlak door een licht briesje wordt aangeraakt. Maar nadat ze, toen ze
was blijven staan, haar geliefde had herkend, sloeg ze met een luide klap tegen
haar onschuldige bovenarmen en terwijl ze zich de haren uitrukte en ze het
geliefde lichaam omhelsde, vulde ze de wonden met tranen en vermengde haar
tranen met bloed en terwijl ze kussen aan het ijskoude gezicht hechtte riep ze: “Pyramus, welk noodlot heeft jou aan mij ontnomen?
Pyramus, geef antwoord! Jouw zeer geliefde Thisbe roept jou! Luister en open je
gesloten ogen!” Pyramus sloeg zijn ogen, die zwaar gemaakt waren door de dood,
bij de naam van Thisbe op en deed ze weer dicht nadat zij gezien was.