Hoofdstuk 14, vertaling: Twee soldaten hebben een gesprek
- Waar is Sextus, jouw vriend?
- Sextus is dood.
- Vandaar die tranen!
- Ja, inderdaad ik heb veel verdriet, omdat, zoals jij goed weet, ik veel van hem hield. Altijd hielp Sextus mij in het gevecht, en niet minder hielp ik, wanneer het in mijn macht lag, mijn vriend. Vandaag keerde hij niet uit het verschrikkelijke gevecht terug.
- Het is droevig zonder vriend het leven te dragen. Maar jij bent niet als enige door zijn dood verdrietig ; wij hielden allemaal van Sextus. Wat een soldaat was hij! Nooit vreesde hij enig gevaar. Hij durfde alles, dikwijls verjoeg hij de vijand of dwong hem tot overgave. Maar hoe eindigde zijn leven?
- Gisteren stak onze legerafdeling de Rijn over. Eerst zagen wij geen enkele Germaan en was alles veilig, zoals wij dachten. De volgende dag echter stormden de Germanen bij ons binnen en dwongen ons terug naar de rivier te keren.
Sextus vocht met opvallende moed; plotseling echter was hij in groot gevaar; niet alleen voor hem, maar ook achter hem waren vele Germanen, die naar hem toe renden. Huiverend zie ik mijn vriend omgeven door gevaar, ik wil hem helpen, maar het was moeilijk om naar hem toe te gaan. Toch probeer ik het ; ik was niet ver weg, toen ik een vijandelijk zwaard boven zijn hoofd zag. Luidkeels roep ik: Pas op, Sextus, pas op! Terwijl ik roep,
heeft een Germaan hem gedood.
- En het is dus niet altijd waar wat het spreekwoord zegt: het lot helpt degene die durft
Spreekwoord:
Het lot helpt de dappere.
Het lot leidt de gewillige en sleept de onwillige OF
Het lot leidt de volgzame en sleept de tegenstribbelende