Hoofdstuk 9 Epikouros 1G: Genot als hoogste goed
Want wíj hebben dit leren kennen als eerste en aangeboren goed en hiervanaf beginnen we met elke keuze en afwijzing en hierop grijpen wij terug, terwijl we elk goed beoordelen met het gevoel als richtsnoer. En aangezien dit het eerste en aangeboren goed is, daarom ook kiezen wij niet elk genot, maar soms laten we vele genietingen passeren, wanneer in grotere mate voor ons hieruit het onaangename volgt; en we vinden veel pijnen verkieslijker dan genietingen, wanneer voor ons een groter genot volgt wanneer wij lange tijd de pijnen hebben doorstaan. Elk genot nu is, doordat het een bij ons horende natuur heeft, een goed, maar niet elk genot is te verkiezen, zoals ook elke pijn een kwaad is, moet niet elke pijn altijd van nature vermeden worden. Door het tegen elkaar afwegen echter en door het overzicht van de voordelen en de nadelen, is het passend dit alles te beoordelen; want wij gebruiken het goede in bepaalde tijden als een kwaad, en het kwade omgekeerd als een goed. En we beschouwen de zelfgenoegzaamheid als een groot goed, niet opdat wij in elk geval aan weinig genoeg hebben, maar opdat wij als we niet veel hebben, aan weinig genoeg hebben, echt ervan overtuigd dat zij het aangenaamst (meest) van luxe genieten die deze het minst nodig hebben, en dat alles wat natuurlijk is gemakkelijk te krijgen is, en alles wat leeg/loos is moeilijk te krijgen. Eenvoudige smaken leveren genot op gelijk aan een luxueuze levensstijl, wanneer alle pijn die voortkomt uit gebrek iets wegnemen.