Toen zei vader Verginius, terwijl hij zijn hand naar Appius uitstrekte: aan Icilius, Appius, niet aan jou heb ik mijn dochter beloofd. voor het huwelijk, niet voor een verkrachting heb ik haar opgevoed. Met deze woorden ontroerde hij Appius echter niet. Deze beval zijn soldaten de menigte in beweging te brengen en voor hem zelf een weg te banen (maken), opdat hij Verginia pakte (kon pakken/ om verginia te pakken). De menigte (de zenuwachtige menigte) ging uit een, zodat het meisje alleen stond. toen zei verginius, toen hij nergens nog hulp (geen hulp ergens) zag: ik vraag je (alsjeblieft), Appius, vergeef me in de eerste plaats als ik te fel tegen je ben uitgevaren; sta vervolgens toe dat ik de voedster (onder)vraag, wie de vader van verginia is. Als ik ten onrechte haar vader genoemd ben) dan zal ik gelaten (met gelaten geest) hier vandaan weggaan.appius gaf toestemming. toen greep verginius, terwijl hij zijn dochter en de voedster naar de winkels leidde, van een slager een mes en doorboorde de borst van het meisje, terwijl hij zei (zeggende): slechts op deze manier, mijn lieve dochter, kan ik jou tegen onrecht beschermen. geschreeuw van de omstanders ontstond (ontstaat) bij een zo gruwelijke daad.
