Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com

Phoenix > Boek 3

Het vertrouwen van Alexander

ALEXANDER BAADT IN EEN RIVIER

De rivier Cydnus vloeit door het midden van de stad. Toen was het zomer en de warmste tijd van de dag was begonnen. Het water van de rivier nodigde de koning, die bedekt was met stof en tegelijk met zweet, uit. En zo daalde hij in het zicht van de soldaten af in de rivier, nadat hij zich had uitgekleed. Nauwelijks was hij in het water gegaan, toen plotseling zijn ledematen begonnen te verstijven en de lichaamswarmte bijna zijn gehele lichaam veliet. De dienaren vingen de koning die geleek op een stervende op en brachten hem naar de tent.

In het kamp heerste een reusachtige bezorgdheid en al bijna rouw. Wenend klaagden ze dat de bekendste koning aller tijden niet op het slagveld niet door de vijand neergeslagen was, maar dat hij weggerukt en uitgedoofd was terwijl hij zij lichaam met water afspoelde.

'KONING, WEES VOORZICHTIG!'

Intussen was de koning vrijer beginnen ademen en opende hij de ogen, en terwijl zijn bewustzijn geleidelijk terugkeerde, herkende hij zijn vrienden die rond hem stonden. Maar omdat er gemeld werd dat Dareus al op de vijfde dag in Ciliciƫ zou zijn, riep hij zijn vrienden samen met de artsen bijeen: "Mijn situatie verwacht geen trage geneesmiddelen en geen slappe artsen:" zei hij, "zelfs snel sterven is voor mij beter dan traag genezen. Bijgevolg, als er enige vaardigheid bij de artsen aanwezig is, moeten ze weten dat ik niet zozeer voor de dood als wel voor de oorlog een oplossing zoek.

Maar allen smeekten: "Je mag het gevaar door haast niet verergeren! Onbeproefde geneesmiddelen zijn voor ons helemaal niet ten onrechte verdacht: Dareus beloofde toch wel duizend talenten aan de moordenaar van Alexander? Beproef toch geen geneesmiddel, dat wegens nieuwheid verdacht kan zijn."

PHILIPPUS BELOOFT ALEXANDER TE GENEZEN

Onder de beroemde artsen was Philippus de koning vanuit Macedoniƫ gevolgd, een begeleider van de jongen Alexander, zijn bewaker en zeer trouw aan de koning. Die beloofde dat hij na drie dagen geen snelwerkend maar een krachtig geneesmiddel zou brengen en dat hij de zo grote kracht van de ziekte met een geneeskrachtige drank zou afzwakken.

Intussen ontving de koning van Parmenio, een zeer trouwe hoveling, een brief, waaring hij had geschreven: "Vertrouw je welzijn niet toe aan Philippus: hij is door Dareus met duizend talenten en de hoop op een huwelijk met zijn zus omgekocht." De brief had zijn geest met een reusachtige bezorgdheid getroffen: "Als ik vergif drink, zal mijn dood mijn eigen schuld zijn (zal mijn dood me niet onverdiend overkomen schijnen). Als ik het niet drink, als ik het vertrouwen van de arts in twijfel trek, zal ik dan verdragen dat ik in mijn tent sterf?" Maar hij onthulde aan niemand zijn zorgen en hij verborg de brief onder zijn hoofdkussen.

KAN JE EEN VRIEND VERTROUWEN?

De arts kwam met een beker, waarin hij het geneesmiddel had bereid, binnen, nadat twee dagen verstreken waren. Nadat Alexander hem gezien heeft, neemt hij de beker aan en terwijl hij de door Parmenio geschreven brief in zijn linkerhand vasthoudt, drinkt hij hem onverschrokken leeg; daarna beveelt hij Philippus de brief te lezen en hij wendt zijn ogen niet af van zijn gelaat, in de overtuiging dat de medeplichtigheid op zijn gelaat zelf kan worden afgelezen.

Deze toonde meer verontwaardiging dan angst, nadat hij de brief had doorgelezen, wierp de brief voor het bed neer en zei: " Koning, altijd heeft mijn leven van u afgehangen. Jouw genezing zal de misdaad die mij is verweten, oplossen." Deze woorden maakten de koning niet alleen opgelucht maar ook blij en vol goede hoop. "Hoewel ik deze brief kreeg, toch heb ik het geneesmiddel dat jij had bereid, gedronken, niet minder bezorgd om jouw trouw, dan om mijn welzijn." Na deze woorden biedt hij Philippus de rechterhand aan.

Statistieken

Vertalingen op de site: 7.243

Nieuw afgelopen maand: 15

Gewijzigd afgelopen maand: 26