Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com

Epauxe > 3e Jaar

Tekst 1.7: Aristomenes en de vos

Aristomenes, die door de duisternis niets meer ziet, legt zich neer en hult zich in zijn mantel, terwijl hij zijn dood afwacht. Op de 3de dag neemt hij een geritsel waar en wikkelt hij zich uit zijn mantel. Omdat hij al door de duisternis kan zien , ziet hij dichtbij een vos terwijl die aan de lijken knaagt. Omdat hij dus vermoedt dat er ergens voor het wilde dier een ingang is, wacht hij af en hij laat de vos dicht tot bij hem komen. Maar wanneer het wilde dier dicht bij hem is, grijpt hij hem plotseling bij de staart en met de andere hand reikt hij, telkens als de vos zich omkeert naar hem om te bijten, zijn mantel aan om het bijten te voorkomen door die voor zich uit te werpen. Terwijl de vos loopt, loopt hij met hem mee en waar het te moeilijk is, laat hij zich door hem meetrekken. Tenslotte ziet hij een gat geschikt voor de vos om erdoor te gaan en hij ziet licht door het gat. Dus hij laat de vos gaan en die vlucht door het gat. Aangezien het gat te nauw blijkt te zijn om ook aan hem een uitgang te bieden, maakt Aristomenes het gat met zijn handen groter en tenslotte ontsnap hij naar huis.

Statistieken

Vertalingen op de site: 7.243

Nieuw afgelopen maand: 15

Gewijzigd afgelopen maand: 26