Hoofdstuk 17, tekst B: Goud in ruil voor een hoofd
Categorie: Boek > Fortuna > Boek 1 nieuwe druk
Gaius Gracchus had erg verdriet over de moord op zijn broer. ’s Nachts in een droom (ver)toonde zijn broer Tiberius zich aan hem en zei: ‘Rome gaat te gronde! Ik kom naar jou toe, omdat jij het volk en (lagere) volk moet redden. Waarom ga je niet langs
(bij) mijn bondgenoten van vroeger? Waarom red jij Rome niet met hen? Wil niet aarzelen/ Aarzel niet! Jij kunt niet vluchten! Want er is hetzelfde lot voor jou als voor mij: wij sterven voor het Romeinse volk.
Toen verdween Tiberius. Geschokt door de droom deed Gaius dat wat zijn broer gevraagd had. Toen Gaius met de zijnen de Aventijn bezet heeft, riep de consul het volk naar de wapens/te wapen en begon het gevecht. Veel makkers/medestanders van Gaius komen/kwamen om en Gaius zelf probeert/probeerde te vluchten. Hij sprong van de tempel van Diana af en verzwikte zijn enkel. Toen Gaius begreep, dat hij niet
aan zijn vijanden kon ontkomen, bood hij zijn keel aan aan zijn slaaf. Deze doodde zijn meester en snel daarna zichzelf boven het lichaam van zijn meester. De consul had voor het hoofd van Gaius een even groot gewicht (van)
goud beloofd. Daarom bracht een zekere Septimuleius het hoofd van Gaius op een speer
gespietst. Ze zeggen, dat hij eerst de hersenen eruit heeft gehaald en lood erin heeft gegoten!