Hoofdstuk 20, tekst 2: Over het huwelijk van Alexander de Grote
Nadat Alexander de Grote Asia aan zich had onderworpen, haastte hij zich het overige rijk van de Perzen te verwerven. De inspanningen van de geest kwelden hem niet, en ook niet die van het lichaam; geen rivier belemmerde hem, geen berg hield hem vast/tegen. Tweemaal streed hij met Darius, de koning van de Perzen. Tweemaal ging hij weg uit het gevecht als overwinnaar. Vervolgens zat hij de vluchtende Darius dag en nacht op de hielen, Zodra hij hoorde dat Darius door een onderbevelhebber was gedood, noemde hij zichzelf de koning van alle Perzen. Terwijl Alexander zijn koninkrijk altijd vergrootte, kwam hij aan in een streek, waaraan de naam Bactria was/die Bactria heette. Oxyartes, de gouverneur van de provincie, vertrouwde zich toe aan de macht van Alexander en stelde met vorstelijke luxe een diner op, waarmee hij de koning ontving. Dertig edele meisjes ging voort door de zaal, nadat ze bij het diner waren binnengeleid. De gasten zwegen, geraakt door de schoonheid van de meisjes, Tussen de meisjes was de dochter van de gouverneur, Roxana. Vooral zij wendde de ogen van allen naar zich, het meest die van Alexander. Aangevuurd door de liefde vroeg de koning: ‘Wie is dat meisje? Van wie is zij de dochter?’ Blij zei Oxyartes dat Roxana zijn dochter was. En Alexander (zei): ‘Omdat ik gepakt ben door/in de band ben van de schoonheid van haar lichaam, wens ik ook haar geest te leren kennen.’ Dus riep Oyartes zijn dochter bij zich. Later vroeg Alexander Roxana ten huwelijk. Hij zei: ‘Huwelijken tussen Perzen en Macedoniërs leiden het meest tot welzijn van het (konink)rijk. Op deze manier kunnen wij zowel de schaamte wegnemen aan/van de overwonnen volkeren als de arrogantie aan/van de overwinnaars. De koning beval de slaven brood aan te dragen. Alexander en Roxana aten het brood op, nadat het naar Macedonische gewoonte met een zwaard was doorgesneden. Zo verbond de koning van de hele wereld de dochter van een barbaar met zich in het huwelijk.