Tekst 4.2: Grafschriften
Categorie: Boek > Phoenix > Boek 3
Grafschrift voor Claudia. Vreemdeling, wat ik zeg is weinig, blijf staan en lees verder. Dit is het niet zo mooie graf van een mooie vrouw. Haar ouders hebben haar Claudia genoemd. Ze hield van haar echtgenoot met heel haar hart. Ze heeft 2 zonen geschapen. De ene is achtergelaten op de aarde, de andere bevindt zich onder de grond(aarde). Haar manier van spreken was bevallig, haar manier van gaan was waardig. Ze zorgde goed voor thuis. Ze maakte wol. Ik heb gesproken. Ga verder. Grafschrift voor Achileia Prima Het moment dat ik gecre�erd ben, had de natuur mij 20 jaar toegekend. Toen die vervuld waren, ben ik oveerleden op de zevende dag en ik ben overgeleverd door de natuurwetten aan een eeuwige rust, dit was mijn leven. Oppi vrees de Lethen niet, het is immers dwaas de vreugde van het leven te verliezen als je de hele tijd de dood vreest. De dood ligt immers in de aard van de mensen en is geen straf, wie het te beurt valt geboren te worden staat de dood te wachten.Oppius mijn man en meestre treur niet omdat ik je ben voorgegaan in de dood ik wacht op jouw komst in een eeuwig rustbed. Het moge jullie goed gaan, mensen van de bovenwereld Korte grafschriften Zolang als ik leefde heb ik gedronken. Jullie die nog leven drink ook maar. Ik heb geleefd zoals ik wou waarom ben ik gestorven, ik weet het niet. Baden, wijn en Venus hebben onze lichamen kapotgemaakt maar diezelfde baden, wijn en Venus maken ook ons leven. Ik ben ontsnapt, ik ben ontvlucht; hoop en vaarwel. Ik heb met jullie geen uistaans. Houd anderen voor de gek. Ik ben wat jij zult zijn, wat jij bent, was ik vroeger. Als je misschien meer wil weten, reiziger, blijf dan even staan, als je even tijd hebt. Ik zal uitleggen hoeveel tranen dit terrein oplevert. Deze was Flavia Nicopolis de dierbaarste echtgenote van Aelus Stephanus. Ze zal mij altijd dierbaar zijn zolang als ik leef. Geen enkele rust doet mij plezier alleen het beeld van mijn echtgenoot, in mijn slaap zie ik hoe de goden haar ontrukken.Ik zal altijd het herhalen 'Wouter Nicopolis' jouw zoete, lieve naam en ik zal mijn tranen vaak laten vloeien over jouw graf:' Hopelijk kunnen de Schimmen het horen. Hopelijk zal ik nieuwe bloemen vanuit jouw graf zien groeien uit een groene tak, ofwel een bloeiende duizendschoon met de roze of purpere glans van viooltjes. Dan zal een voorbijkomende reiziger die deze bloemen zal zien het opschrift lezen en zeggen tot zichzelf:" Deze bloem is het lichaam van Flavia Nicopolis." Grafshrift voor Chrysogone Iunior Siricium. Ik wens eeuwige vrede aan het liefste en meest onschuldige meisje, chrisogona Iunior Siricium die 3 jaar, 2 maanden en 27 leefde. De ouders (van het meisje) , Valerius en Chrysogone voor de meest unieke dochter en meest gewenste meisje op elk momenten van haar leven.